grieselverhaal 1

De dode wijnvlek
Een jongen ontmoet in een cafe een mooi meisje. Na een tijdje gepraat te hebben haalt hij wat te drinken aan de bar. De jongen is alleen niet zo handig en bij het neerzetten van het glas, morst hij wat rode wijn op de witte jurk van het meisje.
Later op de avond biedt de jongen aan het meisje naar huis te brengen. Het meisje vertelt waar ze woont. De jongen zet haar voor de deur af en bedankt haar voor de leuke avond.

De volgende avond keert de jongen terug naar het huis van het meisje om haar mee uit te vragen. Een oudere vrouw doet de deur open, en de jongen vraagt of hij haar dochter mag spreken. De vrouw wordt lijkbleek en vertelt dat haar dochter een paar weken geleden bij een ongeluk is omgekomen.

De jongen legt uit dat dat niet kan omdat hij haar de avond ervoor nog heeft gesproken in het cafe. Besloten wordt om het graf te openen om duidelijkheid te krijgen. Als de kist wordt geopend ligt daar nog steeds het overleden meisje, in haar witte begrafenisjurk. Alleen zit er op de voorkant van de jurk een grote rode wijnvlek.

einde

-----------------

grieselverhaal 2

De chat griezel
Jenny is twaalf. Ze mocht alleen thuisblijven. Jenny wuifde haar ouders glimlachend uit. Het was acht, en haar ouders gingen naar een feest. Ze zouden pas heel laat thuiskomen. Jenny deed de deur dicht en ging naar de keuken. Ze pakte een zak chips, een kom rijstpap, en cola. Daarmee gin ze in de zetel zitten. Ze zette de tv aan. Op MTV was niets op, dus zapte ze verder. Een spelprogramma, nog een spelprogramma en... haar favoriete soap. Ze nestelde zich in de zetel en bekeek de soap. Om negen uur was de soap afgelopen en was er voor de rest niks op tv. Dus zette ze de tv met een zucht af, grabbelde de chips en de cola bijeen en ging naar haar kamer, waar haar computer stond. Ze zette de computer aan en ging op Internet surfen. Na wat gesurf ging ze chatten. Er waren maar een paar mensen in de chatbox. Eén daarvan was Griezel. Jenny klikte twee keer op de naam Griezel, zo kon ze er prive mee chatten. 'Hoi!' typte Jenny. Er kwam al gauw antwoord 'hoi! Ben je alleen thuis?' 'Ja!' typte Jenny 'en jij?' 'ook!' antwoorde Griezel 'wat is je e-mail adres?' Jenny gaf haar e-mailadres. Plotseling verscheen er in bloedrode letters 'HET EINDE IS NADERBIJ!' Jenny schrok, wat een idiote grap. Ze typte 'joh, doe niet zo eng!' 'Ik ben toch Griezel!?' typte Griezel. Jenny ging kwaad de chatbox uit, ze moest weer zonodig zeggen dat ze alleen thuis was! Toen flikkerde het lampje dat betekende dat er een e-mail was. Jenny was opgelucht, misschien wel een mail van haar vriendje! Ze opende snel de mail. Maar daarin stond: 'HET EINDE IS NADERBIJ. PAS OP. IK KOM JE HALEN. JE BENT NIET VEILIG MEER. HET IS VANDAAG VRIJDAG DE DERTIENDE.' Alles was in bloedrode letters getypt. Jenny rilde, het was vandaag inderdaad vrijdag de dertiende. Snel sloot ze de computer af. Opeens klonk de deurbel. Jenny rende naar beneden en trok de deur open. Maar daar, voor haar, stond een enge man die haar wou grijpen! Jenny glipte onder zijn benen door en rende naar het huis van de buren. Gelukkig was ze sneller. Vlug belde ze aan. Er klonk gestommel. Angstig zag Jenny de man steeds dichterbij komen. Toen werd de deur opengedaan en ging ze snel naar binnen. Hijgend legde Jenny de buren uit wat er gaande was. Daarna belde ze de politie, maar ze vonden de man nooit. Dus, als je nog eens alleen thuis bent, pas dan maar op!

eindee..

----------

grieselverhaal 3
Een avond om niet te vergeten. Babysit, telefoon en bloed!!!
Er was eens een meisje van 14, Evi was haar naam en voor haar 1e keer mocht ze eens echt babysitten. Haar vader gaf voor alle zekerheid het telefoonnummer mee waar zij zaten. Het was 22.00 uur en het kleine meisje van 2 jaar een half lag al in haar bedje te slapen. Terwijl Evi gespannen naar een horror op de TV zat te kijken, ging opeens de telefoon. "tringggg","tringgg". " Met de babysit van Van Elst", zei ze vriendelijk. Een kille en koudbloedige stem zei "IK", en legde neer.
Evi vroeg af wie dat zou zijn geweest, maar algauw vergat ze het voorval door een geschreeuw van de baby boven te horen. Ze ging kijken en zag dat het kindje haar tutje was gevallen. Nadat ze het kleintje had getroost ging ze terug naar beneden. "Tringgg", "tringgg". Evi nam op en opeens hoorde ze terug die kille stem van daarjuist die zei : " BEN". Snel legde Evi op en met paniek belde ze naar haar vader. " Papa, papa, er is een akelige man die al 2 keer heeft gebeld, en de eerste keer zei hij 'IK' en de tweede keer zei hij 'BEN'. Ik weet niet wat ik moet doen, wat als hij nog eens belt? Vader antwoorde: ' Ik kom zo snel mogenlijk'.
Evi legde op en opeens ging de telefoon weer. Met een akelige stem zei de man: " HIER" !!!!! Zo snel als ze kon rende ze naar de trap om de baby uit haar kamertje te halen en dan zo snel mogenlijk naar buiten te lopen. Maar toen ze aan de trap kwam, stapte er een man met een bloedend mes in zijn linkerhand en het
kinderhoofdje in zijn rechterhand naar beneden. Evi rende naar buiten en kwam in de armen van haar vader terecht. Toen haar vader naar binnen wou gaan, zag hij alleen het kinderhoofdje liggen. Evi zit nu in een psychiatrische instelling, omdat ze dit alles niet kon verwerken, en elke nacht nachtmerrie's had. De ouders van de baby zijn nu verhuist naar Amerika, en proberen daar een nieuw leven te beginnen.
Wat er met de moordenaar is gebeurt weet niemand...?

eindee...

----------