Verhaal.

Er was eens een meisje.
Beauty.
Ze was heel lief en aardig.
Ze werd gepest op school.
Ze zeiden allemaal: Jij bent een ouderwetse.
Ouderwetse.
Donderdag op school was ze aan het huilen. Ze zei tegen de juffrouw.
Waarom ben ik nou zo ouderwets, Waarom ben ik nou zo lelijk. De juffrouw zei: Ken je het boek van: Ouderwetse meid en Mooie jongen. Nee zei ze. Ga die vandaag maar eens lezen. Misschien kom je er wel achter waarom je zo word genoemd. Smiddags begon ze met lezen. Er was eens een meisje. Ze werdt heel erg gepest omdat ze ouderwets werdt genoemd. Ze was heel erg verdrietig en ze wou een ander leven. Ze ging naar de grot waar ze altijd rustig werdt. Er was altijd rustige zachte muziek. Ze wist niet waar de muziek uit kwam. Maar toen hoorde ze in de muziek een klein zacht mooi stemmetje. Je wordt niet gepest. Het is een teken dat ze jalours zijn. Je bent niet lelijk. Waarom heet je dan Beautiful. Je bent mooi. Ze zijn jalours op je mooie stem en op je gezang. Wat je net hoorde was jezelf. Ze zei: Dankje. Nu weet ik het andwoord.
Ik ben mooi!
Beauty had het boek gelezen en ze was echt heel versteld.
Dit ben ik. Een mooi meisje? Ja dus. Ik ag morgen naar school toe en ik ga me mooi opmaken enzo. Sochtend werdt ze wakker en ze ging ahar mooi kleden en mooi opmaken. En haar haar doen. ik ebn er klaar voor. Ze ging naar school. Prachtig. Ze was nog mooier dan ooit. Ze stond in de klas en zei: Kijk. Ik ebn niet ouderwets. Ik ben modern! Kijk is, zijn jullie jalours. Ja dus. Ik ben mooi. ik laat me niet meer inpikken! Ik ben Beauty, schoonheid betekend dat. Waarom heet ik zo, omdat ik lelijk ben? Nee. Omdat ik prachtig ben!
Maar juffrouw, ja. Waarom is er niks met die jongen gebeurt? Omdat dat het verhaal is. Dat je je kunt voorstellen waar het boek over gaat. Ow, oke.
Maar willen jullie nu vriendinnen zijn. En ze zijden alle 25 ja. Ze waren allemaal gelukkig en blij.