Steeds vraag ik me nog af waarom?
Ik weet het, dat is stom.
Niemand zal het antwoord weten.
Mensen willen er niet over nadenken,
maar zoiets zo snel mogelijk vergeten

Niemand had dit ooit achter jou gezocht,
Iedereen wist dat je me graag mocht.
En toch deed je mij dit aan,
Als ik nu wat verkeerd had gedaan..
Dan had ik je kunnen begrijpen..
Maar nee, dit valt niet te snappen..
Mijn ouders kunnen dat allemaal niet aan,
Daarom blijf ik ver van ze vandaan..
Hopend dat ze er nooit achter zullen komen..
Dat mijn tranen dag en nacht stromen..
Ik loop elke dag met veel verdriet,
Hopend dat jij dat ooit een keertje inziet..
Waarom al die ruzies,
Waarom al die pijn.
Er zijn zoveel dingen in mijn leven gebeurt die niet te vergeten zijn.
Ik ben betast, mishandeld en verkracht.
Tjah, dat had ik zelf ook nooit verwacht.
Ik kan het niet laten gaan,
Het zal altijd in me kop blijven bestaan.
Ik doe me best om het te vergeten,
Maar het lukt me niet, moet je weten.
Ik heb zoveel pijn,
Er zijn zoveel dingen gebeurt die niet te vergeten zijn.
Ik kan jou dit nooit meer vergeven,
Ik moet nu met pijn veder leven..
Doe niet nog meer meisjes pijn,
Doe me een plezier en verdwijn…
Met je grove handen
heb je mij bewerkt,
voor het leven getekend,
ik ben voor altijd gemerkt.
Gemerkt door jou,
die mijn lichaam betaste,
Nooit zal ik vergeten,
de pijn en het verdriet,
het zal wel slijten,
maar vergeten doe ik het niet.
Er komt een tijd
dat ik zal praten,
en dat jij zal boeten,
voor al je daden.