gedichtjes; .

Van Buiten Zo Gewoon ..
Van Binnen Een Verwarring ..
Niemand Die Het Hoort ..
Niemand Die Het Ziet ..
Het Huilen Zonder Tranen ..
Het Stil Ineens Verdriet ..


Ze is de belangrijkste persoon in mijn leven,
Ze is als de lucht die je nodig hebt om te leven.
Wanneer ik verdriet heb, weet ze wat ik voel.
Ze steunt mij en weet precies wat ik bedoel.
Het is alsof we telepathie hebben.
Daardoor zijn onze lachbuien niet te remmen.
Zij staat altijd voor me klaar,
En dat is onder andere, wat ik zo fijn vind aan haar!


Meestal ben ik een prater, soms heel stil
Om mij te leren ken
Moet je dit weten
Ik ben wie ik zijn wil
En zo moet je me accepteren.


Ik dacht dat jij dacht dat jij zag dat alles goed was,
dat tussen ons iets moois opgebloeid was.
Totdat jij zei dat ik je beter kon vergeten,
je had niet eens een reden,
het leek je gewoon beter.

Zoveel onuitgesproken gedachten
Staan in jouw ogen te lezen
Zoveel harde woorden
Schreeuwen in mijn oren
Zoveel ijskoude blikken
Hebben mij doen bevriezen
Zoveel zware momenten
Heb ik telkens weer overleefd
Zoveel kleine dingen
Met een te grote betekenis
Zoveel pijnlijke stiltes
Hebben mij langzaam gebroken