Jou toch een kopzorg zijn bespaard
Wanneer ik eertijds was gebaard
Als een bevallige centauer*).
Dan was ik aardiger van aard
En uiteraard jou ook veel trouwer
En vond ik niet als Schopenhauer
Een vrouw de inspanning niet waard.
Integendeel, ik had dan power
En dus liep ik in volle vaart,
Blijmoedig zwaaiend met mijn staart,
in het gareel van jouw landauer
In mijn fantasie
laat ik jouw lichaam leven.
En schrijd jij voor mij langs
Door ’n stralenkrans omgeven.
In mijn gedachtegoed
is de aarde niet meer rond
Daar zweef ik tussen sterren
en voel jouw zachte mond.
In mijn denken
Beschrijf ik onverbloemd
Hoe ik jou wil beminnen
de wens mijn lief, blijft ongenoemd
Ondanks al mijn groot verlangen
blijft dit een simpel klein gedicht,
waarin ik zoveel kan beschrijven
maar het laat jouw schoonheid…