"Het begon met mijn nieuwe schoenen. Net gekocht van mijn pas gekregen kleedgeld. Dat was meteen op. De hakken waren wat aan de hoge kant, maar ik had me nog nooit zo stoer gevoeld. Ik had er ook de perfecte broek bij aan, die ik de week ervoor op de kop had getikt. Ik vond nooit broeken die mij goed zaten: mijn billen waren te dik voor mijn taille. Of mijn taille was niet in verhouding met mijn billen, zo kun je het ook zeggen. Een wespentaille noemen ze dat. En die van mijn had de maat van een pasgeboren babywesp. Alle broeken die ik paste, hadden zo'n tuut bij mijn onderrug. Met de beste riem van de wereld niet recht te trekken. 'Later zul je daar plezier vaan hebben,' Zei mijn moeder altijd troostend. Later was nu niet, dus wat had ik eraan? Maar goed, nu had ik dus die geweldige broek. Van het kleedgeld van vorige maand. Gekocht bij de winkel waar iedereen altijd de geweldigste kleren vandaan had maar waar ik nog nooit iets gevonden had. En daar hing-ie. Hij zat perfect. En er zat nog korting op ook. Omdat niemand anders hem paste. 'Misfit' stond erop het prijskaartje. Niks misfit, voor mij was het de 'perfect-fit.' Met mijn haar in een dunne staart, mijn goede broek, en nieuwe schoenen, maar zonder make-up, klikklakte ik de H&M binnen. Samen met mijn vriendin Bo, die ik kende van school en waarmee ik veel optrok. Op zoek naar haar perfect-fit, hoewel dat bij haar veel makkelijker ging."

uit: Ontdekt!
van: Tiny Fisscher