::griezelverhaal::
STIJF VAN SCHRIK!


Het duurde even voordat ik besefte dat ik gewoon in bed was. Waarom zit ik rechtop? Vroeg ik me af, ik was helemaal warm en baadde in het zweet.
Die akelige droom was er weer!!!! De droom waarvan ik al vaker wakker ben geschrokken, van de man met het mes.. Ik besloot weer diep onder de dekens te kruipen maar een zeurderig gevoel in mijn buik zei dat ik moest plassen, in het donker zocht ik naar de klink van de deur. Op de gang was het licht, het leek net dag door het licht van de maan. He dat was een opluchting.
Terugkomend bij mijn slaapkamer deed ik de deur een stukje open er scheen een straaltje licht naar binnen. Het viel precies op iets wat op een harige klauw leek, 2 verlammende zwarte ogen keken me aan. Het is alsof die ogen mij aantrokken. Ik moet vechten tegen die ogen schoot door me heen, ik gaf en harde duw tegen de deur daardoor werd mijn hele kamer verlicht, nu kan ik de lichtknop vinden. Maar ineens was dat monster verdwenen. Ik zocht onder mijn bed en achter de gordijnen maar het monster was nergens te vinden. Met trillende benen klom ik mijn bed weer in en trok het dekbed helemaal over me heen en de lamp bleef aan.
De volgende morgen vertelde ik mijn moeder over die akelige droom en het monster dat ik verjaagd had. “”’wat een superman!‘ Zei ze. ‘ Het moet een schaduwmonster geweest zijn ‘ Zei vader. Ik hoef dus niet meer bang te zijn. Het was weer nacht en weer droomde ik van de man met het mes. die man zit me altijd achterna maar gelukkig weet ik steeds te ontsnappen. De man met het mes sprong plotseling van achter de deur tevoorschijn. Ik wilde wegrennen maar een ijskoude hand grijpt mij vast. ik geef hem een harde trap en hij valt op de keukenvloer in duizend stukken, de stukken smolten. Zenuwachtig loop ik de keukenvloer op en ik voel de grond onder me weg zakken. Met een gil stortte ik omlaag. Was ik nou dood ?
Daarom kneep ik mezelf, sliep ik of was dit echt? Plotseling zag ik armen met zuignappen. Een arm draaide rond mijn been en 1 rond mijn keel. Ik rukte ik schopte zo hard als ik maar kon maar de armen trokken me mee onder het bed. Opeens hoorde ik paarden getrappel en op een paard zag ik een ijzeren man. Hij brulde met holle stem. ‘Ha ha ha’, ik voelde dat mijn keel losgelaten werd en de arm rond mijn been hield op met trekken en knijpen. Snel rukte ik mijn been los en sprong uit bed.. met veel gebrul hakt de ijzeren man het inktvisachtige gedrocht in stukken. ‘zo die komt voorlopig niet meer terug’ zei hij. Ik snapte niet waar het monster en die ijzeren man op het paard vandaan kwamen, Dus ik vroeg: ‘wie bent u?’ ‘ik ben’ zei hij en hij rukte aan zijn kapotte helm. ‘pas op uw hoofd’ zij ik.. ‘o dat is niets mijn hoofd zit een beetje los maar ik zet het er zo weer op.’ ‘Ik heet Roderik en ik ben in 1313 onthoofd.’ ‘Nou vanaf die tijd ben ik de geest van deze plek.’ ‘ Geest zijn bevalt mij beter dan gewoon dood zijn.’ Ik zei ‘u heeft me gered van de inktvis, bedankt! ’ ‘Ja ha ha!!!’ ‘Die inktvis was een bedenksel van jezelf!’ ‘Soms worden bedenksels heel sterk, net zoals jouw schaduwmonster.’ ‘Sommige mensen kunnen ze niet meer wegdenken.’ Ik zei ‘bent u ook een bedenksel van mij?’
‘Ik een bedenksel hoe durf je!!!!’ ‘Ik ben Roderick de geest van dit huis, ik kan niet bedacht zijn want ik leef hier al eeuwen.’ Ik snapte er niets van ons huis was nog nieuw. ‘Nee, zei Roderick het gaat om de plek, vroeger stond op deze plek een gevangenis ik heb hier gevangen gezeten en ben hier onthoofd.’ Ik zei dat me dat erg voor hem speet. Maar nieuwsgierig als ik was wou ik graag weten waarom hij onthoofd was. Hij zei toen ‘vroeger was ik rijk en had een kasteel met veel grond. bandieten hebben alles platgebrand.’ ‘Uit nood ben ik toen roofridder geworden maar ik wou dat eigenlijk niet, toen ben ik naar een alchemist gegaan en vroeg hem goud voor mij te maken. Maar die alchemist werd boos en sprak een vloek over me uit, namelijk dat ik niet van deze plek weg mag en kan gaan.’ ‘Jij kunt mij helpen die vloek op te lossen, dan ben ik weer een vrije geest.’ Ik vroeg hem toen natuurlijk hoe dan? Hij zei dat ik dat vanzelf wel zou ontdekken hoe dat moest. Ik beloofde Roderick mijn best te doen ’s Ochtends werd ik wakker en dacht aan de belofte die ik gedaan had. Ik zou het er maar eens met mijn moeder over hebben. Ze heeft namelijk nogal veel gelezen over paranormale dingen en geesten ze waarschuwt mij ook altijd om niet mee te doen aan glaasje draaien en dat soort dingen. En nu hadden we er een in huis mijn moeder was nogal geschokt toen ze mijn verhaal hoorde. Ze zei dat het inderdaad mogelijk was dat op bepaalde plekken spanningen of geesten zaten, waar eeuwen geleden iets ernstigs gebeurd was. Vooral mensen die daar gevoelig voor zijn kunnen er last van hebben. Het was duidelijk dat Roderick een goede geest was, voor hem hoefde ik niet bang te zijn. Mijn moeder vertelde dat er boeken bestonden waarin stond hoe je die vloek kon opheffen. Na school ging ik gelijk naar de bieb en na lang zoeken vond ik eindelijk iets. Ik moest in gedachten een brief schrijven aan de alchemist en aan hem vragen Roderick te verlossen van de vloek. Ik moest als Roderick weer kwam een cirkel rondom hem trekken en dan in gedachte die brief sturen naar de alchemist. De eerstvolgende nacht verscheen Roderick weer en ik handelde zoals ik het gelezen had in het boek, en het werkte. Nu was het zijn beurt mij te bedanken, dat deed hij dan ook en na die nacht is hij nooit meer teruggekomen.