::zlfgmaakte gedichten::
wh0eiiii,,

**********************************************************

Als dit het einde is
en verder niets,
dan is er leegte,
gemis, verdriet en tranen
om wat eens was
en niet meer is.
Maar er is meer
dan lijf en leden,
veel meer.
Want wat een mens bezielt,
dat is, dat was,
zijn geest, zijn kracht,
zijn denkvermogen,
alle gaven van zijn hart:
zijn goedheid grenzenloos,
de sterkte van zijn woord,
zijn hartelijk gebaar,
zijn spreken,
vlug of juist bedachtzaam,
zijn zwijgen
soms veelzeggend.
Dat alles leeft,
leeft voort in die hem kenden,
die van hem hielden
en blijven houden
omdat zijn geest
nooit, nooit vergaat.

*******************************************************


Heel even, mocht ik van jou houden.
Heel even, dacht ik dat wij elkaar vertrouwden.
Heel even, deelden wij lach en traan.
Heel even, moest ik naar buiten gaan.
Heel even, een blokje om met de hond.
Heel even, was wat ik verstond.
Heel even, bleek lang genoeg voor gevoelens van spijt.
Heel even, duurde het en ik wist..ik ben jou kwijt.

*******************************************************

Ik wil je zoveel vertellen,
maar 'k vind de juiste woorden niet.
Ik wil van je houden,
maar ik weet niet hoe.
Ik wil je beminnen,
zoals geen een.
Ik mis je veel,
zoveel dat ik het je niet vertellen kan.
Ik wil bij je zijn elke dag,
van zonsopgang tot zonsondergang.
Ik beschouw je als m'n regenboog:
de vele kleuren die in je leven.
Jij bent een vogel,
die vliegt waarheen hij maar wil;
over land en zee, over berg en dal.
'k wou dat 'k ook zo vrij was als die vogel
die in je hartje rondfladdert.
Jij bent een mysterie,
soms lijkt het alsof je iets zeggen wil,
soms lijkt het alsof je het angstvallig geheim wil houden.
Je ogen kijken me zo aan,
dat ik me gehypnotiseerd voel:
ze willen m'n gedachten lezen.
Soms voel ik hoe je lichaam het mijne aantrekt,
alsof het 'een' wil zijn, "one body and one mind".
Wanneer ik je in mijn armen hou, voel ik die warmte in je,
die warmte die ik nu uitstraalt en ik zeggen wil:
ik hou van jou!