* gedicht
spiegelmeisje

deze morgen
zag ik een
meisje
ik had haar
al vaker
gezien
elke ochtend
zie ik
haar
ze zag er
droevig
uit
zoals dat
wel vaker
gebeurt
ze huilde
ik proefde
de zoute smaak
van haar tranen

vaarwel spiegelmeisje
tot morgen

---

dood is mijn redding


De dood zal ik nu aanbidden,
omdat hij zo lief voor me is,
hij kan nu mijn redding zijn,
als ik me niet vergis,
de dood is deels mijn streven,
iets waar ik van hou,
hij kan mijn redding zijn,
dus hopelijk komt hij gauw

---

kijk verder.


De pijn lijkt slechts oppervlakkig
omdat de wonden geen aders raakten.
Maar kijk verder dan de pols,
kijk dieper in de ogen
en ontdek dat het littekenspoor
zoveel minder vertelt
dan een blik in lege ogen.

---

waarom leef ik?


Waarom leef ik?
Ik doe niets goed
Waarom leef ik?
Als ik niet weet wat ik moet
Waarom leef ik?
Voel me alleen maar rot
Waarom leef ik?
Doe hierdoor alleen maar bot
Sorry voor de leugens
Sorry voor de pijn
Maar zolang ik het niet kwijt kan
Zal het niet anders zijn

---

In het niets


Mijn keel dichtgeknepen
Ik reik mijn hand uit
Maar ik word weggezogen
Uit mijn mond komt geen geluid
Alsof er niets is
Doen jullie heel normaal
Jullie denken dat ik me goed voel
Dat denken ze allemaal
Maar nog steeds reikt mijn hand
In het niets
Op zoek naar houvast
Op zoek naar iets
Steeds verder word ik weggezogen
Weg hier vandaan
Maar jullie zien dat niet
Of trekken er niets van aan
Hoe kan ik ontkomen
Aan al die nare dromen
Maar het zijn geen dromen
Dus ook geen ontkomen

---

van binnen


Ik ben vandaag zo vrolijk
Dat denken ze allemaal
Maar vanbinnen
Is het verdriet maximaal
Meer kan er niet bij
Nog 1 keer
En ik word kwaad of huil
Want het doet zo'n zeer
Ze denken allemaal;
Zij kan dat wel aan
Maar ze zouden eens moeten weten
Dat die dingen ook bij mij niet zomaar vergaan
Ik heb ook pijn
Ik voel net zoveel
Maar praten kan niet
Heb een dichtgeknepen keel

---

Ingesloten pijn


Opgekropte woede
Ingesloten pijn
Die binnen mij tussen muren
Altijd stil moest zijn

Ik moest altijd blij zijn
Voelde me nooit rot
Maar vanbinnen ging ik toch
Langzaam kapot

Als is bij jullie ben
Ben ik weer blij
Dan zit alle woede en pijn
Binnenin mij

Maar zodra ik dan alleen ben
Voel ik me weer kut
Zie ik het leven niet meer zitten
Zit ik diep in de put

Jullie kunnen het niet zien
Jullie kunnen het niet merken
Maar zolang het niet naar buiten kan
Zal het zich blijven versterken

---

Jezelf verliezen.


Na elke klap
vergat ik hoe het voelde om te voelen.
Van elke traan onderdrukte ik de waarde
tot ik het innerlijke leven volledig verloor.
Er bleef enkel lichaam over
dat steeds opnieuw gestolen werd,
tot ook het wezen van het lichaam vervloog.
Elke wonde liet me onberoerd
want wat pijn was kon zelfs het mes niet meer vertellen.

---

in de armen van het niets.


Als ik het kaarslicht doof
wil ik de rook volgen
naar de oneindigheid.
Ik wil sterven in de armen van het niets
en zo samen niets meer zijn.
Niemand mag me nog herinneren
want nooit heb ik geleefd.
Niets zal me ooit nog vertegenwoordigen
alle foto’s zullen zelfs geen as meer zijn.
Alles wat ik was zal niets meer zijn.
Elke noot nabij mijn kist
zal onhoorbaar zijn.
Iedere uiting van verdriet spat uiteen.
Iedere bloem zal verwelken
en verdampen
samen met mij.
Geef me nog 1 iets;
laat me sterven in de armen van het niets.

---

deep inside.


Take my hand
and
step inside my world.

Step inside my mind,
come inside my dreams
come inside my world

Feel the pain
the sorrow, the grieve
inside my head

Feel the hate
the anger, the chaos
inside my mind

Just take my hand....
and step into my illusion.

See my thoughts
see my feelings
see my fears

Just look into my eyes
and see what is beyond

---