Menu
* mijn gedichten
klein maar sterk
Groot maar weerloos
Mooi maar arrogant
lelijk maar aardig
elk eigenschap heeft
zijn tegenpool
zo is de
tegenpool
van verdriet
geluk
Van binnen
ben ik zoals
ik echt ben
niet zoals mensen
mij zien
met mijn masker op
blij,spontaan,vrolijk
maar wat binnen
begint
komt er uiteindelijk
ook buiten uit
dan kun je je
niet meer verschuilen
achter je opgezette
masker
een traan begint
van binnen
hij komt er buiten
uit
rolt over je wang
op weg naar
beneden
als hij zijn bestemming
heeft bereikt
is alles weer over
dus haal er uit wat er
binnen in zit
en alles komt goed
je moet je gevoelens
niet weg stoppen
maar uiten!
net als die traan
die er uit wil
op weg naar
zijn bestemming
drup
weer een traan
en traan niet alleen
van verdriet
drup
een traan
van angst
meer niet alleen
van angst
drup
alweer een traan
deze keer van
eenzaamheid
drup drup drup
alle tranen
tegelijk
omdat ik mijn verhaal
aan het vertellen ben.
Nu is alles er uit
en kan ik er weer
een tijdje tegen aan
praten helpt
geloof me maar.
Praten is het beste middel
om de tranen tegen te gaan
tuurlijk komt er ooit
nog eens een traan
zoek dan je vriend
en zoek troost bij hem
zo kom je de wereld door
blijf praten!
Pas op!
ik breek snel
nee niet van buiten
van binnen
van binnen
rot ik langzaam weg
ik ben zo breekbaar
als een dun takje
Pas op!
dadelijk breek
je me door
maar ik hou
me sterk
ik zorg er voor
dat het takje heel blijft
en ik blijf vechten
tot het takje veranderd
in een boom.
onverwoestbaar.
He, wat is dat
voor een lichtje?
waar ga je heen
lichtje?
mag ik met je mee
ik volg hem
hij gaat terug
in het verleden
van mijn leven
hij laat me zien
welke fouten in
het leven die ik
heb gemaakt
hij laat me zien
dat er wel degelijk
mensen om mij geven
dat er mensen zijn
die verdriet hebben
als ik er een eind
aan zou maken
Lichtje!
ga nou niet weg
wanneer kan ik
je weer terug vinden?
als je het echt
moeilijk hebt
zoek dan het lichtje
in je duistere bestaan
zie je fouten in
en probeer ze te
verbeteren
zie ook dat er
wel degelijk
mensen om je geven!
dag lichtje, tot ziens lichtje
ik kijk terug
op mijn
waardeloze
leven.
mijn leven bestaat
uit een en al
verdriet, woede
en angst.
ik vecht voor een
beter bestaan
ik vecht voor
nieuwe, betere vrienden
ik kijk terug
op mijn
waardeloze
leven
steeds als het
beter lijkt te gaan.
ga ik weer terug naar af.
steeds weer
Maar ik zal vechte
ik zal vechten
tot dat het
goed blíjft gaan
nu na 5jaar
nog steeds aan
het vechten
ik geef het op
maar dan
zijn er nog altijd
vrienden
die je door deze
moeilijke periode
heen helpen.
vertrouw op je
vrienden
ze helpen je meer
dan je denkt!
-vrienden zijn het kostbaarste in je leven!-
het is donker
in mijn leven
een lange weg
met veel duister
aan het eind
van de weg
Brand een licht
wetende dat dat licht
me helpen kan
reis ik er naar toe
maar telkens
als ik er naar
toe wil
houd iets me tegen
sinds kort
heb ik een vriend
waartegen ik alles
kan vertellen
het maakt ruimte
in mijn hoofd
het voelt beter
de ruimte
in mijn hoofd
geef mij de kracht
om door te gaan
en ik zal net zo lang
doorgaan
tot ik het licht
gevonden heb
Waarom maak ik er
geen eind aan?
ik voel me tog
alleen maar depressief
niemand geeft om me
dus ik kan ongemerkt
weggaan, voorgoed
ja, zo heb ik lang
gedacht.
Maar nu zie ik in
dat er wel degelijk
iemand om me geeft
ook jij
moet inzien
dat er iemand
om je geeft
Je moet alleen
de tijd er voor nemen
om dat in te zien
doe niet eigenwijs
en volg het lichtpuntje
in je duistere bestaan!
Als jij mij was
zou je dan
net als
mij
ongelukkig zijn?
als jij mij was
was ik dan
net als
jou
volmaakt zonder pijn
als ik jou was
zou ik dan
mischien tog
ooit gelukkig
zijn
heel mischien.
je mag een
vriendschappelijk aanbod
nooit afslaan
de dood is mijn vriend
en hij bied zich aan.
geluk is net een vis
voor je hem kunt pakken
is hij alweer weggezwommen
myn vis is zojuist weggezwommen
en terug komen doet hij niet meer.
klein maar sterk
Groot maar weerloos
Mooi maar arrogant
lelijk maar aardig
elk eigenschap heeft
zijn tegenpool
zo is de
tegenpool
van verdriet
geluk
Van binnen
ben ik zoals
ik echt ben
niet zoals mensen
mij zien
met mijn masker op
blij,spontaan,vrolijk
maar wat binnen
begint
komt er uiteindelijk
ook buiten uit
dan kun je je
niet meer verschuilen
achter je opgezette
masker
een traan begint
van binnen
hij komt er buiten
uit
rolt over je wang
op weg naar
beneden
als hij zijn bestemming
heeft bereikt
is alles weer over
dus haal er uit wat er
binnen in zit
en alles komt goed
je moet je gevoelens
niet weg stoppen
maar uiten!
net als die traan
die er uit wil
op weg naar
zijn bestemming
drup
weer een traan
en traan niet alleen
van verdriet
drup
een traan
van angst
meer niet alleen
van angst
drup
alweer een traan
deze keer van
eenzaamheid
drup drup drup
alle tranen
tegelijk
omdat ik mijn verhaal
aan het vertellen ben.
Nu is alles er uit
en kan ik er weer
een tijdje tegen aan
praten helpt
geloof me maar.
Praten is het beste middel
om de tranen tegen te gaan
tuurlijk komt er ooit
nog eens een traan
zoek dan je vriend
en zoek troost bij hem
zo kom je de wereld door
blijf praten!
Pas op!
ik breek snel
nee niet van buiten
van binnen
van binnen
rot ik langzaam weg
ik ben zo breekbaar
als een dun takje
Pas op!
dadelijk breek
je me door
maar ik hou
me sterk
ik zorg er voor
dat het takje heel blijft
en ik blijf vechten
tot het takje veranderd
in een boom.
onverwoestbaar.
He, wat is dat
voor een lichtje?
waar ga je heen
lichtje?
mag ik met je mee
ik volg hem
hij gaat terug
in het verleden
van mijn leven
hij laat me zien
welke fouten in
het leven die ik
heb gemaakt
hij laat me zien
dat er wel degelijk
mensen om mij geven
dat er mensen zijn
die verdriet hebben
als ik er een eind
aan zou maken
Lichtje!
ga nou niet weg
wanneer kan ik
je weer terug vinden?
als je het echt
moeilijk hebt
zoek dan het lichtje
in je duistere bestaan
zie je fouten in
en probeer ze te
verbeteren
zie ook dat er
wel degelijk
mensen om je geven!
dag lichtje, tot ziens lichtje
ik kijk terug
op mijn
waardeloze
leven.
mijn leven bestaat
uit een en al
verdriet, woede
en angst.
ik vecht voor een
beter bestaan
ik vecht voor
nieuwe, betere vrienden
ik kijk terug
op mijn
waardeloze
leven
steeds als het
beter lijkt te gaan.
ga ik weer terug naar af.
steeds weer
Maar ik zal vechte
ik zal vechten
tot dat het
goed blíjft gaan
nu na 5jaar
nog steeds aan
het vechten
ik geef het op
maar dan
zijn er nog altijd
vrienden
die je door deze
moeilijke periode
heen helpen.
vertrouw op je
vrienden
ze helpen je meer
dan je denkt!
-vrienden zijn het kostbaarste in je leven!-
het is donker
in mijn leven
een lange weg
met veel duister
aan het eind
van de weg
Brand een licht
wetende dat dat licht
me helpen kan
reis ik er naar toe
maar telkens
als ik er naar
toe wil
houd iets me tegen
sinds kort
heb ik een vriend
waartegen ik alles
kan vertellen
het maakt ruimte
in mijn hoofd
het voelt beter
de ruimte
in mijn hoofd
geef mij de kracht
om door te gaan
en ik zal net zo lang
doorgaan
tot ik het licht
gevonden heb
Waarom maak ik er
geen eind aan?
ik voel me tog
alleen maar depressief
niemand geeft om me
dus ik kan ongemerkt
weggaan, voorgoed
ja, zo heb ik lang
gedacht.
Maar nu zie ik in
dat er wel degelijk
iemand om me geeft
ook jij
moet inzien
dat er iemand
om je geeft
Je moet alleen
de tijd er voor nemen
om dat in te zien
doe niet eigenwijs
en volg het lichtpuntje
in je duistere bestaan!
Als jij mij was
zou je dan
net als
mij
ongelukkig zijn?
als jij mij was
was ik dan
net als
jou
volmaakt zonder pijn
als ik jou was
zou ik dan
mischien tog
ooit gelukkig
zijn
heel mischien.
je mag een
vriendschappelijk aanbod
nooit afslaan
de dood is mijn vriend
en hij bied zich aan.
geluk is net een vis
voor je hem kunt pakken
is hij alweer weggezwommen
myn vis is zojuist weggezwommen
en terug komen doet hij niet meer.
